bostuin Ruurlo

wonen in een reinwaterkelder

Aan de noordzijde van Ruurlo, gemeente Berkelland, bevindt zich net buiten de bebouwde kom een voormalig waterwingebied. Op deze locatie, die vooral de uitstraling heeft als bos, wordt een nieuw landgoed (± 5,5 ha) ontwikkeld. Het plangebied is gelegen in het kleinschalige coulisselandschap. Kenmerkend is het halfopen karakter van het landschap, waarbinnen verschillende landschaps- elementen aanwezig zijn. In de nabije omgeving zijn dan ook (oude) landschapselementen als knotbomen, lanen, houtwallen en bosstructuren te vinden.

In 1959 is op het zuidelijk deel van de locatie een pomphuis gebouwd, waarin voorzieningen waren ondergebracht om grondwater op te pompen en te zuiveren ten behoeve van de drinkwater- voorziening. In het pomphuis stonden diverse drukfilters opgesteld en tevens was hier het besturingssysteem ondergebracht. Omstreeks 1975 is de reinwaterkelder gebouwd, die verdiept is aangelegd en bedekt is met een laag zand en daarmee aan het oog onttrokken was. Hierdoor was sprake van een open terreindeel met een lichte verhoging in het midden, begroeid met braamstruweel en grassen. Verder is een sloot gegraven om overstortwater af te voeren (infiltreren) en zijn twee infiltratievijvers aangelegd. De vrijkomende grond uit de vijver nabij het pomphuis is mogelijk toegepast om de reinwaterkelder af te dekken. In 2000 is men gestopt met de winning van drinkwater, dit vanwege de (toenemende) kosten om het water te ontkalken. Naarmate het bos meer aanzien gaf, is een recreatief gebruik ontstaan van de locatie als wandelgebied.

Het plangebied bestaat grotendeels uit bos van met name zomereik. Een groot deel van de bostuin Ruurlo bestaat uit een monotone eikenopstand met een vrij eenvormige structuur. De bomen zijn begin jaren ’80 van de vorige eeuw geplant. In het plangebied is een aantal restanten van oude landschapselementen aanwezig. Aan de oostzijde is een steilrand aanwezig met restanten van een houtwal met (eiken)hakhout. Ook binnen het bosgebied zijn oude landschapselementen terug te vinden. Aan de westzijde van het plangebied is nog een aanplant aanwezig waarin een actief hakhoutbeheer van eik en es wordt toegepast. Rond de vijver staat een groepje acacia’s, een aantal berken een enkele eik. Nabij het pomphuis en de vijver zijn enkele fraai uitgegroeide taxusstruiken aanwezig.

Wat dit project echt heel bijzonder maakt, is dat één van de voormalige waterwingebouwen, te weten de reinwaterkelder zelf, als woning in gebruik zal worden genomen. Op het dek van de kelder is, naast glas t.b.v. lichttoetreding, ook nog een heel bescheiden, kleine ’huiskamer’ opgericht. Deze vooruitgeschoven post in het bos maakt dat de beleving van deze unieke plek optimaal ervaren wordt. Ook nu nog betreft de omgeving van de reinwaterkelder een open terreindeel. Omdat voor dit terreindeel, in tegenstelling tot de rest van het plangebied, creëren van voldoende privacy aan de orde is, is rond de directe omgeving van de bestaande bebouwing de nodige (groenblijvende) aanplant geprojecteerd. Er zal een evenwicht gevonden moeten gezocht tussen beslotenheid en (uit)zicht. Vanuit sommige invalshoeken zal de reinwaterkelder verscholen zijn, en ter plaatse van een aantal doorkijkjes zal een wandelaar er een glimp van moeten kunnen opvangen. Er wordt nadrukkelijk geen duidelijke begrenzing tussen tuin en het omringende bos nagestreefd. Er zal dan ook veelal sprake moeten zijn van geleidelijke overgangen.

Binnen het terrein is in de huidige situatie al een gestructureerd padenstelsel aanwezig, hetgeen aan het minimum aantal meters padlengte voldoet voor de openstelling tot landgoed. Een klein stukje extra padenstelsel wordt gerealiseerd ter plaatse van het noordelijk deel van het bos. De paden zijn dan gelijkmatig over het landgoed verdeeld, waardoor de recreant van een groot deel van het toekomstige landgoed gebruik kunnen maken.

Het plan heeft als doel de samenhang en kwaliteit van het ruimtelijk beeld van de bebouwing en omliggende landschap te bevorderen. De realisatie van het nieuwe landgoed zal in grote mate bijdragen aan de verhoging van de natuur- en belevingswaarde en cultuurhistorie van het gebied. De openstelling van het landgoed is daarbij belangrijk. Het bosgebied wordt waar nodig heringericht zodat wordt voldaan aan de eisen die gesteld worden aan een landgoed nieuwe stijl. Het bosgebied zal in de vorm van een landgoed aantrekkelijker gemaakt worden voor zowel de functies natuur en belevingswaarde en waar mogelijk wordt het bos als wandelgebied aantrekkelijker gemaakt (bron Econsultancy).

Architect: studio Groen + Schild

Denkers in Tuinen background image