landschappelijke tuin Ommen

In het winterbed van de Vecht

Op een prachtige plek net buiten Ommen, op de grens van bos en open gebied, wordt op de plek van een jaren 20 woning niet zozeer een moderne woning teruggebouwd, maar worden wonen en landschap werkelijk één. Er is geen sprake meer van tuin, maar eigenlijk alleen van landschap. Er wordt in deze landschappelijke tuin Ommen niet zozeer gewoond, er wordt hier vooral ervaren en gevoeld. De verwevenheid met zijn omgeving is hier in samenspraak met Maas architecten in optima forma uitgewerkt. De entreezijde is laag en gesloten en wordt vrijwel volledig opgenomen in zijn directe groen beboste omgeving. De achterzijde opent zich magistraal en het omliggende landschap dendert nauwelijks te stoppen door tot ver in de woonruimtes. Aan deze zijde vloeien landschap en terras letterlijk samen en vormen een niet te scheiden geheel.

De eigenlijke kavelgrens wordt hier één langgerekte zitrand waar je je letterlijk onderdeel van de omgeving waant. Tegelijkertijd functioneert deze rand als kademuur tot waar het water kan stijgen als de Vecht buiten zijn oevers treed en zijn maximale stand gaat bereiken. Maar voor dat het zover is heb je vanaf die rand het water in al zijn schoonheid tussen de links en rechts geflankeerde bosopstanden aan zien kondigen!

Tot op heden wacht het plan nog altijd op uitvoering.

Denkers in Tuinen background image