Deze klassieke boerderij oogt vanaf de weg onveranderd. Bij nadere bestudering blijkt dat Maas architecten de boerderij wel degelijk volledig onder handen hebben genomen. Zodra je de voorgevel passeert waan je je in een nieuwe werkelijkheid. Eén zijde is over een groot deel gedetailleerd opengewerkt en hier wordt een plankier vanuit het centrum van de woning tot aan het nieuw op te richten overdekte buitenterras in één doorgaande beweging doorgetrokken.
De ruim op de kavel aanwezige volwassen boomgroepen worden centraal gesteld en vrijgezet en gaan, gecombineerd met forse groepen rhodo’s, zorgdragen voor de koppeling van de zij- en achtertuin. Hiermee geven ze de daar dan ook de gewenste rugdekking en privacy. Nadrukkelijk wordt de strakke moderne uitstraling van het interieur niet tot in de tuin doorgetrokken. Er wordt wel gebruik gemaakt van grote, heldere ingrepen die qua schaal aan de verbouwing refereren, alleen wordt er gericht gebruik gemaakt van ter plaatse voorkomende, gebiedseigen beplantingsbeelden. Het geheel moet een volkomen natuurlijke uitstraling hebben en harmonieus op zijn (bebouwde) omgeving aansluiten.
Aan de zijde van het overdekte terras wordt de kavel (op de aanwezige boomgroep na) vrijwel in zijn geheel geschoond om het contact met de naastgelegen natuurontwikkeling te maximaliseren. Het daar aanwezige natuurlijke beplantingsbeeld wordt tot op de kavel doorgetrokken en door het alleen verbreden en verder vergraven van de daar aanwezige greppel wordt de grens niet meer als zodanig gevoeld. Een klein terrasje op het einde van de kavel geeft een mooie terugblik op zowel de woonboerderij als de naastgelegen natuurontwikkeling.
