Het gebouw bestaat uit twee vleugels doorsneden door natuur en verbonden door een glazen loopbrug. Het landschap glooit als het ware onder de woning door. De 10 meter brede groene gracht tussen de vleugels zorgt dat het daglicht ongehinderd kan doordringen in de verdiepte woonlagen. Gezien vanaf de bodem van de gracht toont de woning zich als een tweelaags villa. Essentieel voor het ontwerp van deze moderne villatuin is de lengtebeleving. De lange lijnen van het slagenlandschap zijn op verschillende manieren opgenomen in de detaillering en het materiaalgebruik. Zo sluit de lange oprijlaan vanaf de weg aan op de entree in het rechter bouwblok en loopt als het ware door het ontwerp heen. Tot in het materiaalgebruik wordt de lengtebeleving versterkt. De muren zijn opgetrokken van speciaal donkere genuanceerde handvormstenen met een lengte van meer dan 50 centimeter.
Ook in het landschapsontwerp zijn deze lange, landschappelijke lijnen leidend geweest. Door ook in de beplantingskeuze het landschappelijke karakter terug te laten komen maar vooral ook ’leegte’ als essentieel onderdeel in het plan te integreren is een samenhangend totaalplan ontstaan dat recht doet aan de specifieke ligging in het slagenlandschap.
architect: Hans Been architecten
interieurarchitect: caroline molenaar
